ترجمه‌ی این نمایشنامه تقدیم به پدرم مردی سرشار تنها او به من آموخت که چه‌گونه زندگی کنم و چه‌گونه دوست بدارم و مادرم که داستان‌های همه‌ی عالم را در سینه دارد. ___________________________ شخصیت‌ها وینی: زنی حدودن پنجاه‌ساله ویلی: مردی حدودن …

this is a test

یک توضیح: ایده‌ی‌ اولیه‌ی مجموعه‌ی طنز‌گونه‌ی «دنیای قُزقُزایی» چندی قبل متاثر از قصه‌هایی من‌در‌آوردی و البته الهام‌گرفته از آرکی‌تایپ‌های بستر ادبیات فولکلور پدید آمد. برای دخترم در شب‌های تابستانی کویر قصه می‌گفتم. در‌واقع، با کمک خودش ماجراهایی بی‌هدف می‌بافتیم. از …

سخن‌ راندن از روان‌کاوی همواره برداشت‌های متفاوتی به‌دنبال دارد، به‌خصوص اگر این مفهوم در نسبت با آثار هنری و ادبی قرار گیرد. البته باید دید که این برداشت‌ها له و علیه چه دستگاهی هستند؟ به‌شکل کلی، دانش روان‌کاوی از نوعی …

روی یک صندلی پلاستیکی، روبه‌روی آدمی عینکی با ریش پروفسوری که مشغول نوشتن است، نشسته‌ام. سرش را بالا می‌آورد و از من می‌پرسد: – خب! امروز حالت بهتره؟ کمی سعی می‌کنم به یاد آورم که صبح کجا از خواب بیدار …

مرز (برای پسرم آرادکو و برای اولین عیدش) من‌و‌تو از مرز گذشتیم شهر من از محدوده‌ی دست‌های تو آغاز می‌شود شهر تو از انحنای کتف من من‌ و ‌تو وطن نداریم دو اسب چوبى داریم و از روی کابوس‌ها می‌پریم …

متن به عنوان محل اتفاق زبانی، همچنین محل مشارکت مولف و مخاطب در شکل‌گیری معنا، مفهوم یا لذت زیباشناختی (قصدهایی برای نوشتن یا خواندن اثر ادبی) به عنوان واسطه عمل می‌کند. کاترین بلزی منتقد ادبی انگلیسی معتقد است: [به واسطه‌ی …

خسرو خطر صورت نرمی دارد سمباده‌ی پیر چه دیر افتادن چاقو از نفس چه زود ربود خالکوبی تو را از تن روزگار، ربود ببین چگونه مرگ تو را می‌کشد زمین همین؟! جنگ همیشه در کمین تو بود نبود؟ خط می‌کشند …

«حمام» دیشب سر جایش نخوابیده بود، این را وقتی فهمید که با بدنِ کج و خشک‌شده جلوی تلویزیون از خواب پرید. به سختی بلند شد و به اتاق‌خواب برگشت، خزید زیر لحاف و چشم‌هایش را بست. آرام آرام رطوبتِ سردی …

📚 مجموعه شعر #تیرنامه اثر #محمدعلی_حسنلو برای نخستین بار به صورت الکترونیک و به همت سایت ادبیات اقلیت منتشر شد. این کتاب دربردارندۀ ۳۳ شعر از این شاعر، به همراه پیشگفتار، مقدمه و مؤخره‌ای دربارۀ مؤلف است که در پاییز …

«تعارف» یک تکه از دو قسمت مساوی یک لایه از شکم یک لایه از پوستش می‌کند و اضافه‌ را در بشقاب چاقو در دستش تعارف می‌تراشد برام تعارف همان گاز معروف نبود که برای آن سیب‌زمینی پوست می‌کند حوا؟ حالا …

کجای گریه ایستاده‌ای؟ امروز از کنار خاطره‌ای تب‌دار چنان گذشتم که آن‌شب که از هرچه فراموشی چشم پوشیده‌ باشم جاپای خود را محکم و دستی که از تو بر سینه‌ام در راه‌های منتهی به لب‌هات مانده‌ است آدرس گم کند …