خانه / نقد شعر

نقد شعر

نقد شعر ها اینجاست

نقد داستان کوتاه «مه‌سعید» نوشته‌ی ساحل نوری /منتقد: محمد مروج

نقد داستان کوتاه «مه‌سعید» نوشته‌ی ساحل نوری منتقد: محمد مروج برای خواندن داستان به انتهای نقد مراجعه کنید. _______________________ اکثر انسان‌های عادی و نرمال در مواجهه با هر پدیده‌‌ای درپی آنند که با تجزیه و تحلیل معنایش را بفهمند. یعنی …

بیشتر بخوانید »

نقد کتاب داستان «سرنثار» نوشته‌ی «مازیار عارفانی»/ منتقد: «محمد مروج»

در همه‌ی فرهنگ‌ها انسان‌هایی هستند که بود و نبودشان به چشم نمی‌آید. کسانی که ناخواسته زیر چرخ‌های حکومت له می‌شوند و ردی ازشان باقی نمی‌ماند. آن‌ها به خواست خود به دنیا نمی‌آیند و مجبورند در تمام طول زندگی بدوند برای …

بیشتر بخوانید »

“دوراهی” نقد شعر “طلسم” اثری از سامان بختیاری نوشته‌ی لیلا بالازاده

«طلسم» کاتی کوتی کلماتی کاتی کوتی کلماتی کلماتی رونده در راهی دور تا راهی دورتر از دور کلماتی چسبنده بر پایی لنگ از ابتدای این دروازه درهایی بسته تا دردی ناقص انسانی ناقص‌تر من می‌رسم نمی‌رسم می‌رسم نمی‌رسم می‌رسم نمی‌رسم …

بیشتر بخوانید »

نقد شعر “خیانت کن به مادر” نقدی بر مجموعه شعر «در دست انتشار» نوشته‌ی محمد مروج

اسطوره یکی از مهم‌ترین ابزارهایی‌ست که نهادهای قدرت از طریق آن بر مردم یک سرزمین حکم‌رانی می‌کنند. آن‌ها به‌طور هدف‌مند از این ابزار در مقاطع مختلف بهره می‌گیرند تا سلطه‌شان مدام باشد. اسطوره‌سازی و اسطوره‌پروری می‌تواند دائمی یا مقطعی باشد …

بیشتر بخوانید »

نقد شعر “مخاطب تبدیل به تصویر می‌شود” نگاهی به شعر «بارانی» از بهزاد زرین‌پور/ نویسنده: پویان فرمانبر

«بارانی» به اینجا که رسیدی آینه‌ها به تو پشت می‌کنند به‌هم می‌خورد آرایش گام‌هایت برمی‌گردی چیزی از قدم‌هایت به یاد زمین نمانده است به کوله‌پشتی‌ات دست می‌بری جز مشتی خاکستر به چنگ نمی‌آوری جایی پا گذاشته‌ای که به‌جای نام داغ …

بیشتر بخوانید »

نقد شعر “صاحب این خانه کیست؟ ” نگاهی به شعر «صاحب‌خانه» از علیرضا کاهد/ نویسنده: لیلا بالازاده

صاحب این خانه کیست؟ نگاهی به شعر «صاحب‌خانه» از علیرضا کاهد نویسنده: لیلا بالازاده «صاحب‌خانه» وارد‌نشده می‌خواهی از همه اعتراف بگیری: «چرا خونه تاریکه؟» کلیدها را می‌زنی مه‌تابی به لکنت می‌افتد ولی بالاخره به حرف می‌آید و همه‌چیز روشن می‌شود …

بیشتر بخوانید »

“واشکافی ناسازه‌های ویران‌ساز” نگاهی به مجموعه‌ی «در دست انتشار» اثر پویان‌ فرمانبر/ نویسنده: منصور بابالویان

حضور ناسازه‌ها در ساختار شعر به‌ معنا شوک وارد می‌کند و درون‌مایه‌ی اثر به‌سمت سابورژن/ویران‌سازی سوق داده‌ می‌شود که این‌کار بسیاران (hoi polloi) را فراری می‌دهد؛ تو گویی یک اوندینیست در اوج لذت کاریِ‌ خود آن‌ها را به‌شاشیدن وا‌ داشته! …

بیشتر بخوانید »

نقد شعر “سیاه‌تر از کلاغ” نوشته‌ی‌ محمد مروج

نگاهی به شعر«این برف» از مهرداد فلاح نویسنده: محمد مروج «این برف» این برف کلاغ می‌خواهد هرچه سیاه‌تر که بنویسی بهتر مشتی سنگ هم بردار وگرنه آن‌قدر که چشم هرچه آدم کور به قارقار نگاه کن! ببین چقدر شلوغ کرده‌اند …

بیشتر بخوانید »

جایگاه مولف در متن مشارکت‌پذیر (با نگاهی به مجموعه شعر«زبان اصلی، بدون زیرنویس») نویسنده: «ابوالفضل نظری»

متن به عنوان محل اتفاق زبانی، همچنین محل مشارکت مولف و مخاطب در شکل‌گیری معنا، مفهوم یا لذت زیباشناختی (قصدهایی برای نوشتن یا خواندن اثر ادبی) به عنوان واسطه عمل می‌کند. کاترین بلزی منتقد ادبی انگلیسی معتقد است: [به واسطه‌ی …

بیشتر بخوانید »

«سیب‌ و سنگ، بالا و پایین» نگاهی به شعر «تعارف» از «مرجان دشتی شولی» نویسنده: «لیلا بالازاده»

«تعارف» یک تکه از دو قسمت مساوی یک لایه از شکم یک لایه از پوستش می‌کند و اضافه‌ را در بشقاب چاقو در دستش تعارف می‌تراشد برام تعارف همان گاز معروف نبود که برای آن سیب‌زمینی پوست می‌کند حوا؟ حالا …

بیشتر بخوانید »

وقتی معنا برش می‌خورد: نگاهی به شعر «برش‌نامه» از «لولیا قهرمانی»/ منتقد: «امین شیخی»

«برش‌نامه» بخش اگر دست بردم توی چشم‌هات و آن‌قدر گذاشتم لای پاهات که دیگر نداری نای بریدن من خنگ نیستم خیاطم و خوب می‌دانم با صدای خرچ تو آخ پارچه‌ در می‌آید ولی تو هنوز نمی‌دانی سوزن بیچاره هروقت فرو …

بیشتر بخوانید »

نقد مجموعه شعر «شاهد بیاورید کمی‌ هم شیراز» از «م. عباسی»/ منتقد: «میلاد خدابخشی»

شعر رسانه است، بستر گردهمایی نشانه‌ها. این مجموعه را یک شهر در نظر می‌گیریم؛ شهری که در آن مسافری یک‌سر بیگانه‌ایم. مخاطبی که از” ترمینال ” وارد شهر می‌شود، غریبه‌ای که تابلوها را می‌بیند.‌ اسامی در این مجموعه سطرها را …

بیشتر بخوانید »