آنتی مانتال ادبیات فارسی، شعر، داستان، مقاله و نقد ادبی
لوسیل کلیفتون، نویسنده و شاعر آفریقایی‌تبارِ آمریکایی بود. او در بیست‌وهفتم ژوئن سال ۱۹۳۶ و در نیویورک به دنیا آمد. وی نه تنها اولین نویسنده‌ی آمریکایی‌آفریقاییِ برنده جایزه راث لیلی، یکی از معتبرترین جوایز شعری آمریکا، بود، بلکه از اولین نویسندگان زن بود که آثارش در دو مرحله توانستند نامزد دریافت جایزه پولیتزر شوند. عنوانِ اولین کتاب شعر لوسیل کلیفتون «اوقات خوش» بود که آن را در سال ۱۹۶۹ منتشر کرده و نیویورک‌تایمز از آن به‌عنوان یکی از ده کتابِ برترِ سال نام برد. لوسیل به علت تنگدستی خانوادگی تنها دو سال موفق به گذرانیدن دوره کالج در دانشگاه دولتی نیویورک شد، با این‌حال از سال ۱۹۷۴ تا ۱۹۸۵ ملک‌الشّعرای ایالت مریلند بوده و در سال ۲۰۰۰ نیز توانست برای کتاب «برکت قایق‌ها؛ اشعار منتخب» جایزه ملی کتاب آمریکا را به دست آورَد. او شاعر و نویسنده‌ای دغدغه‌مند بود که ادبیات را در خدمتِ انتقاد به معضلات اجتماعی از قبیلِ جنسیت‌زدگی و نژادپرستی به کار گرفته و چهره‌ای قابل ستایش از خود در این وادی به جای گذاشت. امروز یک دهه از درگذشت لوسیل کلیفتون فقید می‌گذرد.
«دوشیزه رزی»
تو را نگاه که می‌کنم
تو را که مچاله هستی در خود
مثلِ مچالگیِ زباله
که نشسته‌ای در خود، در
احاطه‌ی پوستِ سیب‌زمینی‌های فاسد…
تو را نگاه که می‌کنم
تو را که رفته‌ای درون کفش‌های مردت
کفش‌های برش‌خورده از پنجه
که نشسته‌ای در خود، در
انتظارِ یک تصمیم
برای خرید خوار و بار در طی هفته‌‌ی آتی…
تو را نگاه که می‌کنم
تو را که سیه‌چرده‌زنی غرقِ در خیسیِ عرق هستی
تو را که فریباترین دخترِ نواحی جورجیا بودی، تو
که صدایت می‌کردند
گلِ سرخِ جورجیا…
من می‌ایستم
به پای ویرانی‌ات
به پا می‌خیزم من.
Miss Rosie
When I watch you
wrapped up like garbage
sitting, surrounded by the smell
of too old potato peels
or
when I watch you
in your old man’s shoes
with the little toe cut out
sitting, waiting for your mind
like next week’s grocery
I say
when I watch you
you wet brown bag of a woman
who used to be the best looking gal in Georgia
used to be called the Georgia Rose
I stand up
through your destruction
I stand up.
Lucille Clifton
برگردان: فائزه پورپیغمبر
