بایگانی/آرشیو برچسب ها : نقد پساساختارگرایانه

«تعارف» یک تکه از دو قسمت مساوی یک لایه از شکم یک لایه از پوستش می‌کند و اضافه‌ را در بشقاب چاقو در دستش تعارف می‌تراشد برام تعارف همان گاز معروف نبود که برای آن سیب‌زمینی پوست می‌کند حوا؟ حالا …

“آلزایمر عشقی” مترو یا ذهن تو اصلا چه فرق می‌کند فرق از وسط باز یا که موهای جلویت را کوتاه کرده باشی مرغ‌ها زودتر از خروس‌ها بیدار می‌شوند اما خروس‌خوان صبح مهم است که بیدار می‌شود مترو یا ذهن تو …

باز بسته پرانتز باز پرانتز بسته هربار که مدادک اشاره‌ای می‌کند به سمت شست خبردار از گوشه‌ی چشم نگران‌ش به روده‌های دراز اطراف مداد را سُر لای دو عضله‌ی هلالی منقبض هر چه می‌نویسد باز هم خالی‌ست با رهایی از …

خمپاره افتاده ام تخت مثل یک خمپاره لخت که هی گود می شود در خود من غمی بزرگم که هیچ کلمه ای  نام کوچکم را نمی گوید اما تو صدایم کن جنگ تا از یاد ببرم همه را این سطرهای …

“شتر” همیشه پای دار اشک می‌بافتم و تا سپیده دم روی هر رج چشم می‌گذاشتم گلیم خانه‌ کوتاه پای من اما بلند بود باید از آب می‌گرفتم گلیم دیگری ولی پدر با لگد فرمان ایست می‌داد و نمی‌‌دانست که من …

یک پام که روی میز افتاده آقا آن یکی هم مثل بام، هوا دارد برای شام فردا این پا و آن پا «بکنم یا نه؟» از کجا دارد آب می‌خورد این بغض سری دارم که دل می‌کند «یادم نمی‌رود» هم …

«جبر» میانِ این وسط آن‌قدر خودم را نمی‌کنم پیدا که شکایت از من چنان شاکی.. شبیه آن یکی‌ست که دستم را گرفته بی‌هوا دو تنهایی بالای پُل قدم‌های بی‌صدا کنار گرفته از زمین و زمان جایی برای اتفاق از آن …

خوانشی دیگر از شعر عارف حسینی نوشته‌ی منصور بابالویان 《تاکسی》 تهران به تهِ رانش می‌نازد… من این کوچه را سر و ته کرده‌ام… خیالی که از تو گذشت، از همه چیز گذشت… باد، باران، یاد یاران، گور پدر مرده‌ای که …

طلا ۱ از سری که به اشتباه کرده‌ای تن بیرون در ازای مبلغی ناچیز به خانه می‌آیی مثل ماشینی قسطی بر تخت‌خواب می‌کوبی و رنگت می‌پاشد بر دیوار. ۲ قسم به سپیده‌/دمی ‌که می‌درخشد گونه‌هاش زنگ می زند بعد این… …

این چمدان لعنتی کوچک‌تر از آن است که تمام خاطره‌ها در آن گنجانده شود کوچک‌تر از آن که تمام زیبایی‌ات را به خاطر سپرده باشم در این اتاق کوچک دردها بزرگ به نظر می‌رسند مردها کودک مرزها کوچک بی‌شک تردید …