شعر جهان

زندگی در زبان رُزه آوسلندر (۱۹۰۱ – ۱۹۸۸) Rose Ausländer رُزه آوسلندر در زبان آلمانی رشد کرد. او که بخاطر پیگرد و تبعید در سرزمین مادری‌اش بی‌سرزمین بود در “کلمات” زندگی کرد و زنده ماند. زبان مادری برای او امیدی …

“اندوه من” در این روزهای آفتابی زمستان اندوه من آیا برای حسرتِ بودن در جایی دیگر است؛ روی پل در استانبول با کارگران در آدانا در کوه‌های یونان در چین یا کنار زنی که دیگر دوستم ندارد؟ درد کبدم است …

بی‌نشان در برابر چشم‌های آسمان ابر را در برابر چشم‌های ابر باد را در برابر چشم‌های باد قطر‌ه‌ی باران را در برابر چشم‌های باران خاک را دزدیدند، و سرانجام در برابر همه چشم‌ها دو چشم را پنهان کردند چشم‌هایی که …

گرترود استین، نویسنده، نمایشنامه نویس و شاعر امریکایی یکی از شخصیت‌های برجسته‌ی ادبیات و هنر مدرن است. استین ،تحت تاثیر آثار نقاشانی چون پابلو پیکاسو و پل سزان، اعلام کرده بود که “آنچه این هنرمندان بر روی بوم نقاشی خلق …

“نه آسمان نه زمین” به دور از آسمان به دور از نور و تیغه‌اش به دور از دیوارهای شوره بسته به دور از خیابان‌هایی که به خیابان‌های دیگر می‌گشاید پیوسته به دور از روزنه‌های وز کرده‌ی پوستم به دور از …

سرزمین پیش از برافراشتن پرچم من آزادی رنگ‌های آن را می‌خواهم پیش از سرود من استقلال واژه‌هایش را می‌جویم پیش از رادیو من رهایی همه‌ی صداها را خواهانم پیش از تلویزیون من خواهان استقلال جغرافیای همه‌ی چشم‌هایم و پیش از …

“هیچ‌چیز نمی‌تواند دو بار اتفاق بیفتد” هیچ‌چیز نمی‌تواند دو بار اتفاق بیفتد و اتفاق نخواهد افتاد در نتیجه ناشی به دنیا آمده‌ایم و خام خواهیم رفت حتی اگر کودن‌ترین شاگرد مدرسه‌ی دنیا می‌بودیم هیچ زمستانی یا تابستانی را تکرار نمی‌کردیم …

“باران چهل روزه” زبان خانه‌ای‌ست که می‌توان از در خیال وارد آن شد زبان‌ انبار است هر گنجه‌اش چهل قفل دارد زبان نمک است گدایی‌ست جلوی هر در زبان‌ باد است و هر وزشِ آن مثل ماگما بسیار گرم‌ زبان‌ …

“پیانو” باری دستەای از پرستوهای دل شاعران هر پنج قارەی این جهان پر گشودند و بە آرامی در صندوقی آشیان گُزیدند بعدها آن صندوق “پیانو”شد! شاعر: شیرکو بیکس برگردان: هلالە محمدی جارێ بەڕیز پۆلێ پەڕەسێلکەی دڵی شاعیرانی هەر پێنج قاڕەی …

در باران شعرم چتری‌ست برایت گاە در آفتاب شعرم می‌شود خنکای نسیم و سایە هنگام سرما آتش و شبانگاە، چراغت هر زمان کە چتر و نسیم و سایە و آتش و چراغ من کنارت نبودند تو بدان آنگاە شعرم غروب …

《دیدن چشم‌هات》 همین‌که نگاه‌م می‌بیند چشم‌هات، گویی بویِ خاک آفتاب‌خورده توی سرم است و خودم، در مزارع گندم میان خوشه‌ها گم شده…. چشما‌ن‌ت با آن درخشش سبز پرتگاه لایتناهی‌ دارد ماده‌ی ابدالابادی‌ست، که همواره بی‌که یک دم بایستد، استحاله می‌یابد: …

راه آزادی نزدیک طلوع که دریا از نور ماه روشن‌ست راه خواهی افتاد. در گودی دست‌ها، شهوت گرفتن پارو‌ در دل‌، هیجانِ انجام ِکاری که در پیش است راه خواهی افتاد. تور ماهیگیری‌، که کشیده می‌شود در آب برای ماهی‌ها …