آنتی مانتال ادبیات فارسی، شعر، داستان، مقاله و نقد ادبی
بیرحان کسکین (Birhan Keskin) در سال ۱۹۶۳ در قرقلرایلی (Kırklareli) متولد شد. در سال ۱۹۸۶ در رشته جامعه‌شناسی از دانشگاه ادبیات استانبول فارغ‌التحصیل شد. سال‌ها به‌عنوان ویراستار در انتشارات مختلف کار کرد. اولین شعرش را در سال ۱۹۸۴ نوشت. همراه یکی از دوستانش بین سال‌های ۱۹۹۵-۱۹۹۸ مجله مهاجر Göç)) را منتشر کردند. از او تا کنون ده کتاب شعر منتشر شده دو اثر مهمش؛ با (Ba) و کنه فقیر از کارهای مهم شعر معاصر ترک به‌حساب می‌آیند. خیلی از منتقدان بیرحان کسکین را در زمره‌ی ده زن برتر شعر ترکیه محسوب می‌کنند. شعر زیر بعد از چهار سال سکوت آخرین شعر اوست که اخیراً در جراید ترکیه به چاپ رسید.
«خورجین»
به خوابم بیا
خدایی بزرگ‌تر از عناد در دل آدمی نیست.
میان هوای ابری غروب و یک پیشخدمت
میان شکوفه‌های انار و کرم ابریشم بازیگوش
میان دندان‌های فاصله‌دار پیش یک کودک
میان جیب شلوارم و سر یک گربه
میان پذیرش یک اتفاق و گفتن کاش اتفاق نمی‌افتاد!
چه بسیار
در انتظار پیغام خوشی از تو
به سر کردم
ای نشاط باغ و بوستان از تو
می‌خواهمت بیا، به خودت بیا
بین فشار تند خون و دنده‌ی چپم
با فرو افتادن لب زیرین یک کودک
جهان سقوط می‌کند
میان صبر و دندان شکسته‌ای که در دهانم می‌افتد
میان گوش‌های تیز «زیتون»
میان ریشه‌های خشک که این تابستان گرد آوردم
در انتظار پیغام خوشی از تو
به سر کردم
با چنان عشقی که در نگاه یک زن می‌غرد
میان مشت کوفته بر دماغم و جمله‌های نامفهوم بر لبم
گویی طنین جویباران تنیده در صدایت
قلب من، سحرگاهان
با همان ترنم جاری
در آغوشم بیدار شو
که من بسیار
در انتظار پیغام خوشی از تو
به سر کردم
قلبم، سرزمین زیبایم
خورجین من
می‌خواهمت، بیا، به خودت بیا
‘DENK BEYGİRİ’
Rüyama gel.
İnsanda inattan büyük bir tanrı yok.
Akşam bulutuyla garson arasında
Nar çiçekleriyle koşan tırtıl arasında
Bir çocuğun aralık ön dişleri arasında
Pantolonumun cebiyle kedinin kafası arasında
Böyle şeyler de olurdu arada- olmasındı keşke arasında çok bekledim,
Bir güzel haberini, senden.
Bostanların neşesiydin sen, gel,
Gel, kendine gel istedim.
Huysuz tansiyonla sol kaburgamın arasında
Bir çocuğun alt dudağının aşağıya sarkmasıyla aşağı sarkıyor dünya
Dişimin kırılıp ağzıma düşmesiyle sabır arasında
Zeytin’in dikilen kulaklan arasında
Bu yaz edindiğim kuru kökler arasında
Bir güzel haberini
Hep bekledim.
Bir kadının bakışlannda gümbürdeyen bir aşkla,
Burnuma yediğim bir yumrukla devrik bir cümle arasında
Sesine dolmuş sanki bütün nehirler, öyle akan bir sesle
Kalbim, koynumda uyan bir sabah arasında
Bir güzel haberini, senin
çok bekledim.
Kalbim, güzel ülkem,
denk beygirim.
Gel, kendine gel istedim.
برگردان: آیدا مجیدآبادی و تورگوت سای
