شعر جهان

آسمان به زمین بیاید، یا زمین به آسمان مهم نیست وقت تا زدن لباس‌ها، هنوز یک زنم زنی که کارهای عالم روی سرش ریخته. آستین‌های پیراهنش را روی هم می‌گذارم، هیچ چیز نمی‌تواند این ملایمت میان ما را از ما …

سایه خاطره‌، کشتی‌ در حال دور شدن‌ست. زمان محو کننده‌ست دختربچه‌ها از زمین‌لرزه، توفان و تندباد از این‌ها می‌گذرند کوچه‌ها هم، خانه‌اند حتا شاید غریبه‌هایی تو را عزیزتر بدارند حقیقت را دل، بیان می‌کند. با رفتن پاپاها کودکان، سایه‌‌ی خود …