بایگانی/آرشیو برچسب ها : گاهنامه‌ی ادبی آنتی‌مانتال

روی یک صندلی پلاستیکی، روبه‌روی آدمی عینکی با ریش پروفسوری که مشغول نوشتن است، نشسته‌ام. سرش را بالا می‌آورد و از من می‌پرسد: – خب! امروز حالت بهتره؟ کمی سعی می‌کنم به یاد آورم که صبح کجا از خواب بیدار …

مرز (برای پسرم آرادکو و برای اولین عیدش) من‌و‌تو از مرز گذشتیم شهر من از محدوده‌ی دست‌های تو آغاز می‌شود شهر تو از انحنای کتف من من‌ و ‌تو وطن نداریم دو اسب چوبى داریم و از روی کابوس‌ها می‌پریم …

متن به عنوان محل اتفاق زبانی، همچنین محل مشارکت مولف و مخاطب در شکل‌گیری معنا، مفهوم یا لذت زیباشناختی (قصدهایی برای نوشتن یا خواندن اثر ادبی) به عنوان واسطه عمل می‌کند. کاترین بلزی منتقد ادبی انگلیسی معتقد است: [به واسطه‌ی …

خسرو خطر صورت نرمی دارد سمباده‌ی پیر چه دیر افتادن چاقو از نفس چه زود ربود خالکوبی تو را از تن روزگار، ربود ببین چگونه مرگ تو را می‌کشد زمین همین؟! جنگ همیشه در کمین تو بود نبود؟ خط می‌کشند …

«حمام» دیشب سر جایش نخوابیده بود، این را وقتی فهمید که با بدنِ کج و خشک‌شده جلوی تلویزیون از خواب پرید. به سختی بلند شد و به اتاق‌خواب برگشت، خزید زیر لحاف و چشم‌هایش را بست. آرام آرام رطوبتِ سردی …

«تعارف» یک تکه از دو قسمت مساوی یک لایه از شکم یک لایه از پوستش می‌کند و اضافه‌ را در بشقاب چاقو در دستش تعارف می‌تراشد برام تعارف همان گاز معروف نبود که برای آن سیب‌زمینی پوست می‌کند حوا؟ حالا …

کجای گریه ایستاده‌ای؟ امروز از کنار خاطره‌ای تب‌دار چنان گذشتم که آن‌شب که از هرچه فراموشی چشم پوشیده‌ باشم جاپای خود را محکم و دستی که از تو بر سینه‌ام در راه‌های منتهی به لب‌هات مانده‌ است آدرس گم کند …

در یکی از صبح‌های آفتاب‌نزده‌ی سال۱۳۵۴ درهای زندان یکی پس‌از دیگری از‌هم باز می‌شدند. سرما به زور لای پیرهنم می‌ره و لرزه به‌جونم می‌ندازه. یهو دلم لک می‌زنه یه دل سیر نفس بکشم به‌جای اون‌همه‌سال که نکشیدم؛ عمیق و عمیق‌تر… …

یکی از مولفه‌های مهم در خلق و تولید آثار هنری، عنصر مخاطب است. کسی که اثر به قصد ارائه به او خلق و تولید می‌شود. بر همین اساس یکی از بحث‌های مهم در جامعه‌شناسی امروز، جامعه‌شناسی مخاطب است. این‌که مخاطبان …

«برش‌نامه» بخش اگر دست بردم توی چشم‌هات و آن‌قدر گذاشتم لای پاهات که دیگر نداری نای بریدن من خنگ نیستم خیاطم و خوب می‌دانم با صدای خرچ تو آخ پارچه‌ در می‌آید ولی تو هنوز نمی‌دانی سوزن بیچاره هروقت فرو …

آسمان داغ بی‌رودروایستی کاسه‌ی سرش را جوش آورده بود، برخلاف قدم‌هایش که با تعارف سر اینکه «کدام اول بیفتد» هنوز سرپا نگهش داشته بودند. داشت تماشا می‌کرد که مژه‌هایش چه‌طور با گرمای پلک می‌سوزند که «وایستا اینجا»یِ پدر نگاهش را …

بدون هیچ تمهیدی سوژه و به عبارت دقیق‌تر سوژه‌ها وسیع و چالشی‌اند؛ “ادبیات” و “مخاطب” را امروز می‌توان به مثابه‌ی پدیده، گفتمان‌هایی در نظر گرفت که از برهم‌کنش آن‌ها فرآیند معنا در تکثیر و تکثر است. در مواجهه با ادبیات، …