بایگانی/آرشیو برچسب ها : نقد شعر

«جبر» میانِ این وسط آن‌قدر خودم را نمی‌کنم پیدا که شکایت از من چنان شاکی.. شبیه آن یکی‌ست که دستم را گرفته بی‌هوا دو تنهایی بالای پُل قدم‌های بی‌صدا کنار گرفته از زمین و زمان جایی برای اتفاق از آن …

خوانشی دیگر از شعر عارف حسینی نوشته‌ی منصور بابالویان 《تاکسی》 تهران به تهِ رانش می‌نازد… من این کوچه را سر و ته کرده‌ام… خیالی که از تو گذشت، از همه چیز گذشت… باد، باران، یاد یاران، گور پدر مرده‌ای که …

طلا ۱ از سری که به اشتباه کرده‌ای تن بیرون در ازای مبلغی ناچیز به خانه می‌آیی مثل ماشینی قسطی بر تخت‌خواب می‌کوبی و رنگت می‌پاشد بر دیوار. ۲ قسم به سپیده‌/دمی ‌که می‌درخشد گونه‌هاش زنگ می زند بعد این… …

«اوی غایب» نگاهی به مجموعه شعر «عشق رحمت‌الله علیه» از مصطفا صمدی، نشر جوان، هرات، ۱۳۹۷ نویسنده: عارف حسینی پیش از این‌که چند شعر از این مجموعه را بخوانیم دوست دارم اینجا عشق‌بازی کنم، با عشق، بازی کنم، می‌گویند زبان …

“روسپی” سراسیمه یورتمه می‌رفت اشک‌هاش برگونه‌هاش و پدر که می‌آمد هار و هور کوه کندی مگه؟! مادرم می‌گفت و می‌زد با کالسکه‌ی بچه از خانه بیرون لب‌ولوچه‌ها کج خانه لج می‌کرد شب همه‌شب کالسکه‌ی بچه داشت بی‌سرنشین می‌رفت وسطِ حواس‌پرتی …

شعر نقاب از پویان فرمانبر از مجموعه شعر «من اینهمه هستم» انتشارات آنیما نقد: منصور بابالویان هیچ شعری مثل در واقع واقعی‌تر از چه طور بگویم نیست در واقع شاعر مثل نیست همان خالص که منطقن حرفی نمی‌زند تا حرف‌های …

از سیاره‌ای در دور دست که دست نمی‌رسید دورش کوبیدم به زمین چنان با سر که آن طرف زمین همه این‌جا کسی ندانست اما زمینی نبودم مگر هرگز نمی‌خواند کسی دیوان دیوانه‌ها زمین را قروق غرق می‌شوم هر سطر ساحل …

نقد شعر «وارونگی» شاعر: بهار توکلی منتقد: لولیا قهرمانی من بلد نیستم ابروهایم را بردارم آبرویم را بردارم از زمین و به ابرها ببرم همیشه تابه‌تاست این صورت این گونه‌های صورتی گونه‌های آدم این کفش‌های جامانده از من من نمی‌توانم …