مرگ شایستهتری حقمان است
با بدنهای از شکل افتاده و درهم پیچیده
که با ترکش و ساچمه نقش دوزی شدهاند.
نامهایمان در رادیو و تلویزیون به اشتباه خوانده میشوند
عکسهای چسبیده بر دیوارهای ساختمانهایمان رفته رفته رنگ میبازند و نامرئی میشوند.
کتیبههای سنگ مزارمان،
در زیر نجاست پرندگان و خزندگان، محو میشوند
هیچکس درختانی را که بر قبرمان سایه گستردهاند آبیاری نمیکند.
خورشید سوزان بدنهای رو به فسادمان را درهم میشکند.
منتشر شده در پنجمین گاهنامهی ادبی آنتیمانتال
دانلود پنجمین گاهنامه آنتیمانتال ویژه ادبیات عرب