بایگانی/آرشیو برچسب ها : گاهنامه‌ی ادبی آنتی‌مانتال

«خوابی که دیده بودم» یک‌روز صبح پس از برخاستن از خوابی طولانی نگاه کردم: اسبابی جدید در اتاقِ من بود ای وای!… این نه خانه‌ی کودکی‌ام و نه دنیایی که دیده بودم و می‌شناختم دست‌های من مثلِ بال‌وپر تکان خورد …

«کورتاژ» جای من باید تو را به در و دیوار خانه کوبید برای حبس تو در خاطر باید مدام توی چشم باشی این‌گونه بیشتر دوستت خواهم داشت دارم کم‌کم از تو متنفر می‌شوم و این اصلن برای قلب مادرم خوب …

تلقی تاریخی از ارتباط میان ادبیات و مخاطب، یا متن و خواننده‌ی آن، همواره با پیش‌فرض استقلال زیبایی‌شناختی هنر و ادبیات همراه بوده‌است و به‌همین سبب با تبدیل اثر زیبایی‌شناسی به اثر سلطه و استیلا، موجب شده‌است تا پیوسته نشانگرهای …

گوزن در خیابان آسفالت ایستاده بود. گوزن در راه‌پله می‌دوید. به ماشین‌ها نگاه می‌کرد، ماشین‌ها خالی بودند. شیشه‌های‌شان بالا بود. جنگل نبود، شهر نبود، شیر ماده نبود، شیر نر نبود و دوستانش نبودند. گوزن تنها بود. کمی شلوارش را صاف …

با درود و احترام خدمت اعضای گرامی کانال آنتی‌مانتال به دلیل استقبال بی‌نظیر دوستان و همراهان عزیز و همیشگی پایگاه ادبی و شعوری آنتی‌مانتال از شماره‌ی دوم گاهنامه با موضوع «ادبیات و مخاطب» که تنها در تلگرام بیش از پانزده‌هزار …

به‌نظر می‌رسد هر شکلی از ادبیات پیش از آن‌که معرف پدید‌آورنده‌ی آن باشد، با مخاطب خود تعریف می‌شود. مخاطب‌شناسی زمان و مکان نمی‌شناسد؛ به‌این معنا که در خلق ادبی همیشه باید از مخاطب یک گام جلوتر ایستاد.در جهان امروز که …

دنیای امروز لوحی توخالی‌ست و قدرت است که تعیین می‌کند حقیقت چه باشد، نه حقانیت. این روزها که ویروس کرونا بهانه‌ای شده تا فضای مجازی عرصه‌ای برای گفت‌و‌گو و هم‌زیستی عقاید مختلف و تولید خرده‌گفتمان‌ها باشد، نباید منفعلانه نشست و …