خانه / شعر جهان / شعر “پوسیده ریشه‌ی اشیای اتاق” نوشته‌ی مایا ساریش ویلی

شعر “پوسیده ریشه‌ی اشیای اتاق” نوشته‌ی مایا ساریش ویلی

پوسیده ریشه‌ی اشیای اتاق

پوسیده
ریشه‌ی اشیای اتاق
و‌مثل غنچه‌ای سالم و حساس
میز بزرگ
میزی کوچک انداخته پَس
و صندلیِ بزرگ
صندلی‌ای کوچک
دو کتاب‌خانه
یکی مُردنی
دیگری تازه
با کتاب‌های مینیاتوری
و شیشه‌ای شکننده
چه خوب!
که از پای ضخیمِ پیانوی بزرگ
روییده پیانویی بندانگشتی
تنها با لبخندی زلال
اتاق‌ را باید بدهم آب
و مثل گل‌
همه چیز را بار
به طرز خودم بیاورم

برگردان:کیوان کَشَمشان

The roots of the objects in the room have rotted
A poem by Maya Sarishvili

The roots of the objects in the room have rotted,
And like a bud,
Healthy, tender –
The big table threw off a little table,
And the big chair threw off a little chair.
There are two bookcases,
A dying one and a new one –
With pinpoint-sized books and with tender glass.
But from the thick foot of the Goliath grand piano
Grew out a piano the size of a little finger.
How good!
With just limpid smiles I shall water the rooms
And I shall raise things my own way,
Like flowers.

درباره‌ی تیم تحریریه آنتی‌مانتال

تیم تحریریه آنتی‌مانتال بر آن است تا با تولید محتوای ادبی و انتشار آثار همسو با غنای علمی، هرچند اندک در راستای ارتقای سطح فرهنگی جامعه سهیم باشد. امیدواریم که در این مسیر با نظرات و انتقادات خود ما را همیاری‌ کنید.

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *