“سنگربندی”
وقتی که شانههات
زلزله میکند
ویرانیام حتمیست چقدر
و سنگری صورتت را
مثل این شعر میکند سپید
سی و دو سنگ به موازات
چاهی که برآمده
نفتش را کردهام استعمار
منی که دهانم در انهدام بود
در جنگ تنبهتن با توست
بنگر در دهانم به پرچمی سپید
به آسمان و زمین که میآیند بهم
به کوهی رسیده به کوه
امین شیخی