دندانهای گمنام تو و
ردیف سنگ قبرهایی جرمگرفته
انبوهی از مرگ
در گورستان زندگی میکند
با تو حرف میزنم ای مردهی جوان
ای مردهی جنگ
ای مردهی میخکوبشده
بر پیشانی کوچهها و خیابانها
میدانم که در گوشهای تو و
چشمان تو و دهان تو
پنبههایی بهخواب نرم فرو رفتهاند
تو نبودی
صلح شد
و عراق
کشور برادر ما نام گرفت!
شاعر: بکتاش آبتین