«اصل شمارش»
من با ادامه پایین میروم
مثل سطری که هنوز نخواندهام بیطرفم
در دستاندازی که نمیدانم
چرا خراب میکند
یکی را به پنج
و دیگری را با دو صفر تنهایش
رها میکنم
چسبیده در ناخنام
پرگاری که میچرخد
برای یک لحظه میلرزد
آنجا از ادامه میگویم
سوزنی که میدهی فشار
روی این دستانداز
مرا خراب میکرد
روزی که تو را آزاد میکند
فقط بشمار
شاعر: شروین شهریاری