مَحمه حسین ساعت از دوازده ظهر گذشته، دارم کتاب تولدی دیگر از فروغ فرخزاد را میخوانم. «فاتح شدم. خود را به ثبت رساندم. خود را، در یک شناسنامه، مزین کردم…» اما گوشم به حرفای مردمی است که آمدهاند نان بخرند. …
بیشتر بخوانید »شاعرانگی در جزیرهی متروک “یادداشتی بر کتاب «جزیرهی متروک»” نوشتهی میلاد تشکری/ مهدیه کوهیکار
داستان بلند «جزیرهی متروک» واگویههای یک آوارهی سرگردان است، آوارهای که در جزیرهای دورافتاده گذشتهی دردناکش را به یاد میآورد. انتخاب این راوی، که گاه زبانش بهسمت شاعرانگی میل میکند، و صحنهی ابتدایی داستان، که توصیف جزیرهای است که راوی …
بیشتر بخوانید »خروج از چرخهی ملال: خوانش روانشناختی داستانک «حمام» نویسنده: «مهدی قاسمی شاندیز»
«حمام» دیشب سر جایش نخوابیده بود، این را وقتی فهمید که با بدنِ کج و خشکشده جلوی تلویزیون از خواب پرید. به سختی بلند شد و به اتاقخواب برگشت، خزید زیر لحاف و چشمهایش را بست. آرام آرام رطوبتِ سردی …
بیشتر بخوانید »نقدی بر کتاب «خاطرات لجنی» نوشتهی «معین ابطحی» / منتقد: «شکیبا معظمی»
«روایتگر، خود اسطوره ساز عصر جدید» پیوند اسطوره با زبان، از آنجا که هردو به استعاره پیوند خوردهاند، انکارناشدنی است. در واقع اگر به زعم اکثر زبانشناسان قائل به این باشیم که واژهای که برای دلالت به یک شیء به …
بیشتر بخوانید »نقدی بر داستان «ایران خانم» اثر ساحل نوری/ منتقد: امیر علیپور
تشویش و اضطراب درونی هر نویسنده حاصل ناموزونی شرایط، تاریخ و بحران حضور او در جهان است. این بحران هم میتواند درونی باشد و مربوط به ذات زندگی، هم میتواند از شرایط بیرونی تحمیل شود و او را دچار تزلزلی …
بیشتر بخوانید »