شعر “مردان پوک” نوشتهی تی. اس. الیوت/ برگردان: مهشید وطن دوست تیم تحریریه آنتیمانتال 2 روز پیش شعر ۰ I ما مردان پوکیم مردان پوشالی که بر یکدیگر تکیه دادهایم کلههایمان پر شده از کاه—آه! صدای خشک ما، وقتی در گوش هم نجوا میکنیم آرام و بیمعناست چون وزش باد در علفزار خشک یا سریدن پای موشها بر شیشهی … بیشتر بخوانید » اشتراکگذاری