مقاله

“جامعه‌شناسی متن” (به مثابه‌ی نظریه‌ی ادبیات و فرانظریه‌ی علمی) نویسنده: پی‌یر و. زیما ترجمه: فرزانه ابوطالبیان    چرا به جای اکتفا به رشته‌ی کمابیش نهادینه‌ای همچون جامعه‌شناسی ادبیات یا هنر، از جامعه‌شناسی متن سخن به میان می‌آوریم؟ در «درباره‌ی جامعه‌شناسیِ …

«شخصت‌پردازی در داستان» شخصیت کیست؟ تفاوت شخصیت با قهرمان در چیست؟ آدمی را در نظر بگیرید که کت و شلوار اتو کشیده‌ای به تن دارد و کیف چرمی قهوه‌ایش را با کفش‌های واکس خورده‌اش سِت کرده است. نمای بیرونی این …

«سیستم جانشینی و همنشینی از نگاه فردیناند دوسوسور» بحث در مورد سیستم هم‌نشینی و جانشینی را می‌توان در ادامه‌ی مبحث نشانه‌شناسی مطرح کرد. به اعتقاد فردیناند دوسوسور، در زبان دو نوع پیوند، هم‌نشینی و جانشینی وجود دارد و می‌توان کل …

میخائیل میخائیلویچ باختین فیلسوف روسی ادبیات بود که آثار تأثیرگذاری در حوزه‌ی‌ نقد و نظریه‌ی ادبی نوشته است. اصطلاحات «گفت‌وگویی» و «گفت‌وگوگرایی» اغلب به مفاهیمی مرتبط است که میخائیل باختین از آن در اثرش در بابِ تئوری ادبی (تخیّل گفت‌وگویی) …

“ازرا پاوند و تصویر مدرنیستی” نویسنده: کریستوفر بیچ برگردان: پگاه احمدی ازرا پاوند از بسیاری جهات، سیمای یک شاعر مدرنیستِ آوانگارد را تجسم می‌بخشد: صریح الحن، تجربه‌گرا و شدیدا شمایل شکن. پاوند بحث انگیزترین کارنامه‌ی شعری را در میان همه‌ی …

«کدام‌یک اول آمده است: روده یا کِرمِ روده؟» ویلیام باروز، در این گزاره‌ی کنایی، این ایده را طرح می‌کند که زیستِ انگلی -فساد، سرقت ادبی، تصاحب ارزش اضافی- در واقع هم‌نهاد زندگی است. کرم روده بر حسب تصادف خودش را …

“دفاع از نظریه بازتولید ادبی” نویسنده: پی‌یِر ماشِری در جواب به این سوال که «ادبیات چگونه عمل می‌کند؟» اینجا خیلی ساده پاسخ خواهیم داد: با بازتولید خودش. اما چگونه می‌توان از ادبیاتی دفاع کرد که خودش را «بازتولید» می‌کند؟ و …

“کسی زن به دنیا نمی‌آید” نویسنده: مونیک ویتیگ برخورد یک فـمـینیست ماتریالیست[۱] با مسئله‌ی ستم علیه زنان مبتنی است بر گسستن از این ایده که زنان یک «گروه طبیعی» هستند: «یک گروه نژادی از گونه‌ای به‌خصوص، گروهی که همچون طبیعت …

“اکولوژی و اندیشه‌ی انقلابی” نویسنده: موری بوکچین مترجم: مصطفی آقایی تقریباً در تمامیِ دوره‌های پس از رنسانس، پرورشِ اندیشه‌ی انقلابی به‌شدت متأثر از شاخه‌ای از علم بوده است، معمولاً در همبستگی با یک مکتبِ فلسفه. در زمانِ کوپرنیکوس و گالیله، …

اغلب باور عمومی بر این است که عصر ارتباطات، عصر بروز انسان است. همان چیزی که انسان از بدو تولد خواسته باشد و ناخواسته توسط قوانین و باید و نبایدها، محصور شده است. ناگهان فرصتی چون فعالیت در شبکه‌های اجتماعی …

چرا فمینیست‌ها زندگی روزمره را جدی می‌گیرند سینتیا ان‌لو • برگردان و تلخیص[۱]: حمید قیصری • امر «روزمره»، بنابر تعریف آن، چیزی جزئی و کم‌اهمیت است و به نظر نمی‌رسد از شأن و جایگاه خاصی برخوردار باشد. چگونه ممکن است …

“ادبیات و زندگی” آدمی با روان نژندی‌اش نمی‌نویسد. روان نژندی یا روان‌پریشی گذرگاه‌های زندگی نیستند، بلکه حالاتی‌اند که وقتی در آن‌ها فرومی‌افتیم که فرایند تخریب، مسدود یا بند آمده باشد. بیماری نه یک فرایند، که یک توقف فرایند است؛ همچنان‌که …